Do 29 lipca 2007 r. w Państwowym Muzeum Archeologicznym w Warszawie czynna jest wystawa „Skarby starożytnej Łotwy” przygotowana przez Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie i Narodowe Muzeum Historii Łotwy w Rydze.

Wystawa jest pierwszą w historii polskiego muzealnictwa prezentacją kultury materialnej plemion łotewskich, od połowy IX tysiąclecia p.n.e. po okres średniowiecza. Zgromadzono prawie 1200 zabytków, większość o unikatowym charakterze, poczynając od pochodzących z paleolitu i mezolitu bogato zdobionych ozdób z kości oraz wykonanych z bursztynu zoomorficznych figurek i innych eksponatów reprezentujących sztukę epoki kamienia. Kulturę duchową najdawniejszych epok ilustrują dwa modele grobów z epoki kamienia. W kolejnych gablotach zaprezentowane zostały zabytki ukazujące obróbkę kamienia i krzemienie, kości i poroża, a także początki metalurgii brązu i żelaza. Od momentu wykorzystania metalu do produkcji narzędzi, ozdób i broni rozpoczyna się okres intensywnego rozwoju cywilizacyjnego w oparciu o nowe surowce. Kultura materialna ludów zamieszkujących obszary dzisiejszej Łotwy charakteryzowała się wyjątkowym bogactwem metalowych ozdób oraz obfitością znalezisk pochodzących z grobów czy skarbów, odkrywanych na osadach i grodziskach. Wiele ze znajdowanych przedmiotów, takich jak miecze czy zapinki do spinania szat, jest dowodem na wymianę handlową z terenami odległymi o wiele setek kilometrów, z Wikingami czy Słowianami. Unikatowym w muzealnictwie archeologicznym są drobiazgowe rekonstrukcje strojów poszczególnych plemion łotewskich z okresu wczesnośredniowiecznego, wykonane na podstawie wydobytych z grobów, świetnie zachowanych tkanin.
Bursztynowe eksponaty, które zgromadzono na wystawie, to głównie zawieszki, guzki, paciorki i półwytwory oraz bryłki bursztynu, z których najstarsze pochodzą z epoki kamienia i są datowane na okres 3500-3000 p.n.e. Ziemie zamieszkiwane przez Bałtów leżały na szlaku bursztynowym, a bursztyn był jednym z ważniejszych przedmiotów wymiany handlowej także z dalszymi sąsiadami. O mieszkańcach tej bursztynowej krainy wspominał w „Germanii” Tacyt, nazywając ich Aesti.

Wystawie towarzyszy 500-stronicowy katalog, pierwszy w języku polskim wykład o starożytności i wczesnohistorycznych dziejach ziem łotewskich, plakat i folder.

Wystawa czynna w Państwowym Muzeum Archeologicznym w Warszawie, ul. Długa 52 (Arsenał) od 1 maja do 29 lipca br. od wtorku do czwartku w godzinach 9–16, w piątki, w godz. 11-18, w niedziele w godz. 10–16. Ceny biletów: normalny 8 zł, ulgowy 4 zł.

Na podstawie materiałów prasowych. Zdjęcia: Państwowe Muzeum Archeologiczne