Największe w Europie złoża bursztynu odkryto w regionie Kantabria – tak twierdzą naukowcy z hiszpańskiego Instytutu Geologii i Górnictwa (IGME).

Naukowcy z IGME znaleźli bursztynowe złoża w jaskini El Soplao na zachód od miasta Santander w Kantabrii położonej w północnej Hiszpanii nad Zatoką Biskajską. Odkryty bursztyn jest niemal wyłącznie w kolorze niebiesko-fioletowym i zdaniem specjalistów ukształtował się około 110 milionów lat temu, czyli w czasach, kiedy na Półwyspie Iberyjskim żyły dinozaury. Prace poszukiwawcze rozpoczęły się jeszcze w lipcu br., w listopadzie znaleziono bursztyn. Złoże szacowane jest na dwa metry szerokości i półtora metra głębokości. Jak twierdzą naukowcy, w znalezionych bryłkach skamieniałej żywicy uwięzione zostały nie tylko muchy, pszczoły i pająki, ale także nieznane dotychczas insekty. – Opierając się na tym odkryciu, po raz pierwszy będziemy mogli w wiarygodny sposób przyjrzeć się pochodzeniu i powstaniu złóż bursztynu – uważa dyrektor IGME Jose Pedro Calvo. Natomiast Xavier Delclos z uniwersytetu w Barcelonie oświadczył, że znaleziony w Hiszpanii bursztyn prawdopodobnie pomoże dostarczyć dowodów na to, z jakiego gatunku drzewa powstał – na jednej z bryłek znaleziono odciski gałęzi z widocznym układem igieł. Nie czekając na rezultaty badań, minister kultury Kantabrii Javier Lopez Marcano poinformował, że ze względu na znaczenie odnalezionych złóż władze regionu rozważają utworzenie muzeum bursztynu, które stałoby się atrakcją turystyczną prowincji zamieszkałej przez blisko 500 tysięcy ludzi.

Kolejne odkrycie


To kolejne odkrycie złóż bursztynu w północnej Hiszpanii. W 1995 roku znaleziono je w miejscowości Peniacerrada w południowej części gór Kantabryjskich i nadano nazwę „bursztyn z Alavy". – Odkryta tam żywica jest przezroczysta i przeświecająca, bardzo silnie spękana oraz występuje w płaskich soczewkach między piaskowcami lub w formie niewielkich bryłek. Bogato także występują w niej inkluzje organiczne o pociemniałych konturach, podobnie jak te w bursztynie bałtyckim, po termicznej obróbce w autoklawie – twierdzi prof. Barbara Kosmowska-Ceranowicz z Muzeum Ziemi PAN w Warszawie („Niektóre nowe dane o złożach bursztynu i innych żywicach kopalnych":  www.amber.org.pl).

Bursztyn ale nie sukcynit


W 1998 roku dwaj hiszpańscy naukowcy: J.O. Grimald i J.F. Lopez przeprowadzili badania chemiczne bursztynu z Alavy i badania w poczerwieni (IRS) w celu ustalenia najbardziej typowych pasm dla tej żywicy. Na podstawie wyników autorzy stwierdzili, że hiszpański bursztyn jest podobny do bursztynu bałtyckiego. Innego zdania jest prof. Barbara Kosmowska-Ceranowicz, która uważa, że bursztyn z kraju Basków nie jest sukcynitem (wnioski z badań metodą spektroskopii absorpcyjnej w podczerwieni w 1998 roku).
Warto jednak obejrzeć ekspozycję bursztynu z Alavy, która znajduje się w Muzeum Przyrodniczym w Vittorii (Hiszpania).

Więcej informacji:
IGME

Fot. IGME

Źródło: IGME, PAP